Een mars wandeling

Afgelopen weekend ben ik naar Whakatane gereden. Een klein vissersdorpje in de Bay of plenty. Wat speciaal is aan dit dorpje is dat 50 km vanuit de kust zich the 'White Island bevindt. De enige actieve vulkaan in NZ en die kan je ook nog eens bezoeken. 4 uurtjes rijden op zaterdag door de regen en toen kwam ik aan bij het hostel. Ingecheckt, boodschapjes gedaan en toen ging ik naar DE Muriwai's cave! Daar aangekomen bleek gewoon een gat in de rotsen te zijn met een Maori poort ervoor en een klein informatie bordje en dat was dus 5 sterren waard op  internet........

De avond voorafgaand aan de tour zou je gebeld worden of de tour door zou gaan in verband met de zee condities enzo. Ze belde inderdaad de avond vooraf met de mededeling dat ze nog niet zeker weten of de tour doorging en de zouden de volgende ochtend nog een keer bellen. Ik had al zo'n gevoel van dat kan niet goed zijn en ja hoor de volgende dag gecanceld. Gelukkig was ik op maandag vrij en ik had toch al mijn hostel geboekt dus ik had me opgegeven voor de tour van de dag daarna als die door zou gaan. Maar ja wat ga je doen in een dorpje waar niks te doen is en als je niet ver wilt rijden. Het was dus een dagje lamballen in het hostel en 's avonds uit eten bij de Thai met wat mensen van het hostel om toch maar even buiten te komen ondanks het slechte weer. In de avond het zelfde verhaal ze wisten nog niet of het door ging.

Maar de volgende ochtend belden ze weer en het ging door! (ik snapte er helemaal niks van het weer was ineens super) Dus op naar  de boot. Reistabletje in nemen voor de zekerheid en gaan! Nu was ik echt heel erg blij dat ik het reistabletje heb ingenomen, jeetje wat een ruwe zee. Gelukkig had ik de 2 uur overleefd. Hoe dichter je bij het eiland kwam hoe beter je de rook uit de vulkaan zag komen. Op de boot kregen we een bob de bouwer helm, een gast masker en een zwemvest. We moesten overstappen op een klein rubber bootje die ons naar het eiland bracht. Gelukkig hoefde we niet heel de tijd dat gasmasker op want het was een ramp. Het gasmasker kon je op doen als je in de buurt komt van de dampen (zwavel). De gele stenen die je ziet ontstaan door zwavel. Als het regent of heeft geregend worden de kleuren feller. Laat het nu toevallig de dag ervoor heel veel geregeld hebben. Er liepen twee gidsen met ons mee met radio die constant in contact staan met het onderzoekscentrum. Zodra dat er iets verandert op het eiland moeten we daar zo snel mogelijk vanaf. De kans is aanwezig aangezien het een actieve vulkaan is. Verder waren er twee water stroompjes, eentje kwam van de krater en de andere kwam van de gele stenen. Het stroompje dat van de zwavel stenen kwam smaakte erg naar ijzer, het andere stroompje smaakte naar een zoute citroen, beide stroompjes  hebben een even lage pH als Coca Cola. Beide stroompjes waren wel heet maar super helder. Vanuit de zwavel stenen en de stroompjes gingen we naar het centrum van de vulkaan (foto naast de gele stenen foto). Je merkte al meteen dat het een stuk warmer werd. het watertje in het midden van de krater is meer dan 100 graden en bubbelt af en toen. Als de vulkaan uitbarst zullen het vanuit dit punt gebeuren. Toen we verder liepen zijn we nog even gestopt bij de oude Mijn en fabriek. Deze fabriek is 4 keer overnieuw gebouwd en 4 keer verwoest door of de golven van de zee of door uitbarstingen. De vulkaan barst regelmatig uit, deze uitbarstingen zijn zo klein dat het niet echt merkbaar is op het vaste land. Toen ik later die avond thuis het nieuws keer bleek dat de vulkaan zelfs een aantal dagen terug nog een kleine uitbarsting heeft gehad. De modder pool spoot modder en kleine steentjes. Ik vond het echt super speciaal om dit zo mee te maken. Als ik nu de foto's kijk, zie ik dat ik het eiland en de natuur niet goed op de foto heb kunnen zetten want in het echt is het echt vele malen mooier.